Hoeveel brengt een beleggingsfonds nu echt op? Wij testten het uit!

Hebt u de rendementen van uw beleggingsfondsen al eens gecheckt? Wedden dat het antwoord op deze vraag ‘neen’ luidt? Onze analist Robbe Delaet deed dat wel en schrok zich een ongeluk.

Neen, niet omdat de gerealiseerde rendementen zo duizelingwekkend hoog lagen. Het omgekeerde is waar: die rendementen waren om van te huilen. Het verhaal klinkt bekend in de oren: 7 jaar geleden had hij, zoals veel andere mensen een deel van zijn spaargeld in beleggingsfondsen gestoken. En net zoals veel andere mensen had hij daarna nog nauwelijks omgekeken naar hoe deze fondsen eigenlijk presteerden. Daarmee is meteen de achillespees van het beleggen in fondsen blootgelegd: veel mensen laten zich door hun bank een beleggingsfonds ‘aansmeren’ (een ander woord willen we er niet voor gebruiken) en zijn vervolgens de klos. De bank doet met hun geld wat ze zelf wil en het verhaal van Robbe zal uitwijzen dat dit weinig of niets is.

Een goede investering of niet?

Zijn beleggingsfondsen een goede investering voor u of niet? Robbe Delaet nam de proef op de som. Als student kocht hij in 2016 deelbewijzen van Sivek Global Medium Only 1 Shareklass Kap en Sivek Global Low Only 1 Shareklass Kap van KBC. Deze belegging werd door de bank aan de klanten voorgesteld als een ideale combinatie van vermogensgroei met een laag risico. Dat klonk veelbelovend, zeker voor een student met weinig spaarcenten, en dus hapte Robbe toe. Vermoedelijk zullen nog veel andere beleggers dat hebben gedaan. En nog steeds doen. Maar de resultaten van zijn beslissing zijn bedroevend. Met zijn fondsen heeft Robbe flink zijn broek gescheurd. De bank heeft gewoon haar werk niet goed gedaan, zo eenvoudig is het.

-20% rendement na 7 jaar

Robbe Delaet maakte in een video dan ook kipkap van de fondsen van KBC die hij 7 jaar geleden als student had gekocht. Het rendement bedroeg op jaarbasis een onnozele 0,50%, maar rekening houdend met de inflatie stond de rekening in reële termen ongeveer 20% in het rood. Als rekening wordt gehouden met het verlies aan koopkracht, was zijn rendement dus fors negatief. Maar dat was niet de enige struikelsteen waar Robbe over viel. Het fonds werd verkocht met een laag risicoprofiel, maar wat bleek als puntje bij paaltje kwam? Tijdens moeilijke beursdagen presteerde het fonds nog slechter dan het beursgemiddelde. Waaruit bleek dat het beheer van het fonds zwaar te wensen overliet. De beheerders presteerden nog zwakker dan het marktgemiddelde. Je moet het maar kunnen! De enige die er beter van werd, was KBC zelf in de vorm van de opgestreken kosten. De bank streek maar al te gretig die kosten op, waaronder een lopende kost van 1,67% per jaar. Dus los van in- en uitstapkosten en beheerskosten ging er elk jaar nog extra geld af van het geïnvesteerde bedrag.

Als we onze bankier(s) mogen geloven, doen we er allemaal goed aan door te beleggen via fondsen. Fondsen zijn er voor ieders goesting ieders en smaak en naar ieders risicoprofiel, je zou eigenlijk gek moeten zijn om de aangeboden fondsen links te laten liggen. Zo klinken de reclameslogans van de bankiers en dat is ook wat de BEAMA vzw ons laat geloven. Die BEAMA is de spreekbuis van de asset management sector in België, zeg maar de sector van het vermogensbeheer. We citeren een persbericht van BEAMA: “De missie van de vereniging is het beroep van asset management te vertegenwoordigen en de activiteit van asset management in België te ontwikkelen, alsook haar imago en dat van haar leden te bevorderen.” In dat geval heeft de vereniging nog heel wat werk voor de winkel. Steeds meer beleggers beginnen te beseffen dat hun bank hun met een kluitje in het riet stuurt.

Waar knelt het schoentje?

De banken innen de (hoge) kosten verbonden aan de aankoop van beleggingsfondsen en gaan vervolgens lekker lui op hun rug liggen. Of de klant al dan niet een rendement realiseert, interesseert hun eigenlijk matig tot niet. Zolang als die klant maar niet vervelend doet en komt ‘zagen’ over het uitblijven van een rendement. Gebeurt dat toch, dan weten we uit ervaring wat er gebeurt. Uw financieel tussenpersoon bij de bank stelt dat u ‘geduld’ moet hebben. Geduld hebben blijkt een sleutelwoord te zijn in de sector van de beleggingsfondsen: wat er vandaag niet is, zal er morgen misschien wel zijn. Of anders overmorgen. Mogen we even stout zijn door te stellen dat wat uw bank betreft u tot Sint-Juttemis geduld zal moeten koesteren. Het interesseert haar simpelweg niet of u al dan niet uw gedroomd rendement realiseert, zolang de kassa bij haar maar aantikt.

U weet het of u weet het niet: de klant is voor een bank een nummertje dat alleen maar dient om geld op te brengen. Een klant wordt beoordeeld op basis wat hij de bank opbrengt, bijvoorbeeld door het zich laten ‘aansmeren’ (daar gaan we weer!) van beleggingsfondsen. Of diezelfde klant voordeel heeft aan zijn relatie met de bank, doet er in feite niet toe. Wat is de moraal van het verhaal? Uit bovenstaande blijkt dat u niet blindelings mag geloven wat uw bank u voorspiegelt, zeker niet wat de aanschaf van beleggingsfondsen betreft.

Conclusie

Een betere oplossing is zelf te (leren) beleggen. Of met andere woorden: het heft in eigen handen te nemen. We weten het, veel mensen zijn onvoldoende wegwijs in de financiële wereld van aandelen en beurskoersen. Maar dan komt Beleggers University om de hoek kijken. Wij zijn er om u met raad en daad bij te staan, zodat u op termijn uitgroeit tot ervaren beleggers. Inderdaad, beleggers die betere resultaten kunnen voorleggen dan de beleggingsfondsen die door de ‘experts’ van de banken worden beheerd.

Met vriendelijke groeten,

Het Beleggers University Team